Τατουάζ. Από το κοινωνικό περιθώριο στη γονιδιακή Ιατρική
K.A. Μαυρίδου, Ι.Δ. Μπασούκας
Η παρούσα ανασκόπηση παρέχει πληροφορίες για το τατουάζ, η εφαρμογή του οποίου είναι παγκόσμια γνωστή εδώ και αιώνες. Στα νεότερα χρόνια, η πολυνησιακή πρακτική του τατουάζ έγινε αρχικά δημοφιλής μεταξύ των ναυτικών και στη συνέχεια εξαπλώθηκε στις δυτικές κοινωνίες. Η εφαρμογή του υιοθετήθηκε και από τα δύο φύλα, ενώ η δημιουργία του αντανακλά θρησκευτικούς, τελετουργικούς, αισθητικούς, ερωτικούς ή θεραπευτικούς σκοπούς. Σήμερα, το διακοσμητικό τατουάζ θεωρείται μια έκφανση καθημερινής τέχνης στο πλαίσιο life style αντιλήψεων, αν και από την άλλη πλευρά έχει συνδεθεί με ριψοκίνδυνες και ψυχοπαθολογικές μορφές συμπεριφοράς. Οι πρώτες βαφές τατουάζ ήταν φυσικής προέλευσης και ως εκ τούτου η ποικιλία τους ήταν πολύ περιορισμένη. Σήμερα, ένα μεγάλο εύρος χρωστικών μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά την εφαρμογή του τατουάζ. Στον επεμβατικό χαρακτήρα του τατουάζ, με τη λύση της συνέχειας του δέρματος και την είσοδο στον οργανισμό ξένων ουσιών, ελλοχεύουν κίνδυνοι για την υγεία του ατόμου, όπως λοιμώξεις και αλλεργικές αντιδράσεις. Παράλληλα με το υψηλό ποσοστό ατόμων με τατουάζ, εξίσου πολλοί είναι εκείνοι που επιθυμούν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα αφαίρεσή του. Η πλέον διαδεδομένη μέθοδος απομάκρυνσης τατουάζ σήμερα είναι η επιλεκτική φωτόλυση με laser, με την οποία στα χέρια ειδικών με την κατάλληλη επιλογή του laser επιτυγχάνεται αισθητικά το καλύτερο αποτέλεσμα, με τις λιγότερες παράλληλα ανεπιθύμητες ενέργειες. Τις τελευταίες δεκαετίες, το τατουάζ έχει βρει εφαρμογές και στην κλινική Ιατρική, κυρίως ως μια υποβοηθητική μέθοδος αποκατάστασης της εμφάνισης της επιφάνειας του σώματος μετά από τραυματικές ή χειρουργικές αλλοιώσεις, αλλά και για την in vivo σήμανση περιοχών του σώματος ή παθολογικών αλλοιώσεων, με σκοπό την εύκολη επανεντόπισή τους για διαγνωστικούς και θεραπευτικούς λόγους. Αντίστοιχα, τα ιατρικά πεδία όπου εφαρμόζεται το τατουάζ περιλαμβάνουν τη Δερματολογία, την Πλαστική Χειρουργική και την Οφθαλμολογία, με εφαρμογές κυρίως επανορθωτικού τατουάζ, την ογκολογική ακτινοθεραπεία για τη σήμανση πεδίων ακτινοθεραπείας, καθώς και την εφαρμογή τατουάζ ενδοσκοπικά για την παρακολούθηση αλλοιώσεων σε βλεννογόνους. Τελευταία, η τεχνική της ενδοδερμικής χορήγησης, όπως αυτή εφαρμόζεται στις συσκευές δημιουργίας τατουάζ, αξιολογείται σε κλινικές μελέτες ως μια μέθοδος χορήγησης DNA εμβολίων. Μελλοντικές μελέτες αναμένεται να καθορίσουν το πλαίσιο ασφάλειας και αποτελεσματικότητας μεθόδων εμπνευσμένων από το τατουάζ στην κλινική Ιατρική.
Λέξεις-κλειδιά: Αντίδραση στο τατουάζ, DNA τατουάζ, Ιατρικό τατουάζ, Τατουάζ, Χρωστική τατουάζ
ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, 28(5), 583-595, 2011 - Ανασκόπηση